بهار نارنج

بعد 6 ماه فردا صبح ساعت 11 قرار بریم قزوین خونه مریم . بعد از عروسی دیگه نرفتیم . احتمالا هم از جاده شمال قرار بریم . ولی موضوع اینه که بابا تازه دکتر رفته و قرص هاش رو عوض کردن . وقتی میخوره سرش گیج میره منگ میشه نمیتونه رانندگی کنه . هفته پیش که از آستارا داشتیم برمیگشتیم بعد از اینکه گردنه رو رد کردیم منگ شد یهو . زد به جاده خاکی اگه مامان زود بهش نگفته بود همون اتفاق ده سال پیش ممکن بود پیش بیاد . اگه یکم زودتر قرصا اثر میکرد حتما رفته بودیم ته دره . با این شرایط بازم اصرار دارن که بریم نمیدونم چرا . به خاطر همین موضوع هیچ تمایلی به رفتن ندارم . کاش از سرچم بریم حداقل . خلاصه که اگه فردا شبم پست گذاشتم که هیچی اگر فردا نیومدم یه فاتحه بخونید حداقل ...

تا حالا انقدر دقیق به زیبایی های پاییز دقت نکرده بودم . چند روزه اکسپلور اینستام پر شده از قشضنگیای پاییز ... تا حالا تا این حد عاشق طیف رنگی نارنجی نشده بودم ، نمیدونستم انقدر عاشق کدو حلوایی ام 😁 ... کدو حلوایی و شمع هایی با تم پاییزی و یه قهوه موکا تو ماگ نارنجی با طرح کدو یه نسیم خنک و یه ویو زیبای پاییزی و یه کتاب رمان فانتزی یا یه فیلم با تم پاییزی ... فکر کنم عاشق پاییز شدم ♥️ 

پ.ن : فقط کافیه تو اینستا سرچ کنید fall

نظرات و خاطراتتون رو از عاشقانه هاتون با پاییز بگید کلی کیف کنم ... بهترین فیلمای پاییزی که دیدید رو معرفی کنید

سلام سلام سلام

جدیدا خیلی کم میام اینجا واقعا دلم تنگ میشه بعضی وقتا

یه ماهی میشه یه سریالی رو به پیشنهاد مریم شروع کردم ...

سلام سلام

الان داشتم پست های قبلیم رو میخوندم ، چقدر روزایی بوده که خوب نبودم ، خودم تعجب کردم واقعا ، من همیشه سعی کردم به خودم انرژی مثبت بدم مخصوصا این یک سال اخیر . اما هر چی میرم عقبتر میبینم روزایی بوده که اصلا خوب نبودم . حرفم نمیاد واقعا . فقط برای خودم ناراحت شدم خیلی .

پست ثابت آپدیت شد 

آیدی تلگرامم ، وقتی ساختم اضافه میکنم . اینجا اومدن گاهی سخته برای همین شاید کانال تلگرام زدم .

150 تا تقریبا ستاره روشن داشتم ، همه رو باز کردم کوتاها رو خوندم اما هیچ رمقی ندارم . باورم نمیشه نصفشون رو شایدم همشون رو بعد از خوندن به خودم میومدم و میدیدم هیچی نفهمیدم . بعضی ها رو فقط در حد لایک ، منه معروف به کامنت گذار دیگه حوصله کامنت گذاشتن ندارم واقعا . البته اینجوری نمیمونه ، درست میشم بالاخره . همه وبلاگا رو در حد یه خط که میخوندم شاید هیشکی نبود که مثبت نوشته باشه . 99 % نوشته ها از غم و نارضایتی و مشکلات و این چیزا . اوناییم که خاطرات خوش بود ، دو تا پست میرفتی پایینتر بالاخره یه نارضایتی پیدا میشد . باورم نمیشه چقدر همه مثل همیم . تعجبیم نداره البته . چون هممون مشترکن ایرانیم . از مشکلات هیشکی خوشحال نمیشم اما حداقل اینکه تنها بدبخت ایران من نیستم هم باعث میشه کمتر احساس تنهایی کنم . ولی یه چیز رو حداقل از نظر خودم با قاطعیت میتونم بگم ... 

به جز سوگِ عزیز و بیماری ، تقریبا تمام مشکلات با پول حل میشه .