بهار نارنج

سلام سلام

الان داشتم پست های قبلیم رو میخوندم ، چقدر روزایی بوده که خوب نبودم ، خودم تعجب کردم واقعا ، من همیشه سعی کردم به خودم انرژی مثبت بدم مخصوصا این یک سال اخیر . اما هر چی میرم عقبتر میبینم روزایی بوده که اصلا خوب نبودم . حرفم نمیاد واقعا . فقط برای خودم ناراحت شدم خیلی .

پست ثابت آپدیت شد 

آیدی تلگرامم ، وقتی ساختم اضافه میکنم . اینجا اومدن گاهی سخته برای همین شاید کانال تلگرام زدم .

150 تا تقریبا ستاره روشن داشتم ، همه رو باز کردم کوتاها رو خوندم اما هیچ رمقی ندارم . باورم نمیشه نصفشون رو شایدم همشون رو بعد از خوندن به خودم میومدم و میدیدم هیچی نفهمیدم . بعضی ها رو فقط در حد لایک ، منه معروف به کامنت گذار دیگه حوصله کامنت گذاشتن ندارم واقعا . البته اینجوری نمیمونه ، درست میشم بالاخره . همه وبلاگا رو در حد یه خط که میخوندم شاید هیشکی نبود که مثبت نوشته باشه . 99 % نوشته ها از غم و نارضایتی و مشکلات و این چیزا . اوناییم که خاطرات خوش بود ، دو تا پست میرفتی پایینتر بالاخره یه نارضایتی پیدا میشد . باورم نمیشه چقدر همه مثل همیم . تعجبیم نداره البته . چون هممون مشترکن ایرانیم . از مشکلات هیشکی خوشحال نمیشم اما حداقل اینکه تنها بدبخت ایران من نیستم هم باعث میشه کمتر احساس تنهایی کنم . ولی یه چیز رو حداقل از نظر خودم با قاطعیت میتونم بگم ... 

به جز سوگِ عزیز و بیماری ، تقریبا تمام مشکلات با پول حل میشه . 

نمیدونم چرا اینجوری شدم ، فقط میدونم مثل قبل نیستم ، خیلی بدتر از قبل شدم . حوصله خوندنم ندارم حتی . از اون حالایی که میدونی چته اما نمیدونی . روحم تا حالا انقدر خسته نبوده . خستم .